Bipolaire klachten en werk

Ik ben Ellen en ik heb soms last van mijn bipolaire klachten

Ik ben Ellen en ben moeder van een dochter van 13 en een zoon van 8 jaar. Daarnaast data analist bij een mooi goed doel. Ook ben ik spreker en trainer over het bespreekbaar maken van psychische kwetsbaarheden dan wel mentale problemen op de werkvloer, zodat je plezieriger en beter kan samenwerken onderling.

Bipolaire klachten hebben soms invloed op mijn werk

Ik heb een bipolaire stoornis type 2 wat inhoudt dat mijn pieken en dalen in het leven net iets extremer zijn dan bij andere mensen. In mijn leven heb ik 4 depressieve periodes gekend en 3 hypomane periodes. In deze periodes ben voor een paar maanden uitgevallen op mijn werk.

In het begin is alles oké en mag alles er zijn

De begeleiding en het begrip tijdens ziekte was meestal erg goed en fijn, maar erna was het soms moeilijk om de bijgestelde wijze van kijken naar mij te veranderen. Zelfstigma is al extreem lastig, maar stigma van anderen is misschien nog wel moeilijker. Je ziet en hoort mensen denken : zal het snel weer gebeuren. Sommige mensen uiten dit ook. Die vraag stel je jezelf ook steeds maar het antwoord blijft uit. Het enige wat ik kan is goed voor mezelf zorgen en balans houden. Daarnaast mijn signaleringsplan erbij pakken en met mijn naasten en psycholoog over praten.

Uiteindelijk is niet alles meer oké.

Ik heb een aantal keren mogen ervaren dat ik toch een kruisje achter mijn naam had gekregen wegens een periode. Dit zal misschien ook wel iemand met een burn out kunnen ervaren, maar ik merkte vooral dat ik opmerkingen kreeg als: “Wat als je weer uitvalt?” of “Wil je misschien minder verantwoordelijkheid zodat je niet meer zo snel uitvalt?” Ik ga er van uit met de beste intentie, maar die kwam wel altijd hard aan. Was ik dan geen professional meer of kon ik nu minder dingen dan voorheen?

Geen professional meer?

Mocht ik nu geen ambitie of drive meer hebben op mijn werk? Werd ik niet meer als professional behandeld? In één van de gevallen kreeg ik ook het advies ergens anders te gaan werken zodat ik met een schone lij kon beginnen. Daar ging de cursus Diversiteit en inclusie door het afvoerputje.

Op dit moment rustig

Ik heb geen extreme klachten op dit moment, maar de uitdaging blijft om goed naar mijn lichaam te luisteren en balans te houden. Als ik een advies aan anderen met een neurodivers brein zou moeten geven is dat toch om je behoeftes en je bedenkingen bespreekbaar te maken op je werk. Soms hebben mensen niet door wat één enkel zinnetje kan veroorzaken in je hoofd. Aan de rest zou ik willen vragen om open minded naar anderen te kijken en niet direct te oordelen.

Tip voor de werkgever

Ik snap dat het moeilijk is om als werkgever, leidinggevende of hrm adviseur te vragen naar dit soort zaken. Soms is er onwetenheid of voelt met toch een taboe. Maar mijn belangrijkste advies is : vraag ernaar. Mensen kunnen altijd bedenken welk en hoe uitgebreid antwoord ze geven. Maar aannames doen is erger dan vragen.

Meer van Ellen en haar missiewerk weten? Bekijk www.hetverhaalachterdecijfers.com en volg haar op Linkedin en instagram.